De kikkererwten heb ik vanochtend in het water gezet met een schepje bakpoeder. Op de markt kocht ik daarna alle benodigde groenten en kruiden. We eten vanavond een falafel bowl met gegrilde aubergine en courgette, zelfgemaakte humus, tomaatjes in knoflook en ronde zilvervliesrijst.
Ik was het niet meer gewend joh, om elke avond te koken. Op Bali is het te gemakkelijk om uit eten te gaan. Prijstechnisch scheelt het ook niet echt. Ligt er wel een beetje aan waar je eet natuurlijk. En hoeveel. En wat.
Vroeger was uiteten gaan een ding. Een uitzondering. Ik kon er echt naar uitkijken om buiten de deur te eten. Ik trok m’n goeie goed aan. Haar in de plooi. Een avondje uit.
De jaren op Bali zorgden ervoor dat de rollen omgedraaid werden. Uiteten gaan werd normaal en koken uitzondering. Weekenden waren voor late ontbijtjes met de voetjes in het zand, uitkijkend over de gekleurde bootjes die langs de kustlijn van Sanur dobberden.
Tussen de middag at ik meestal nasi campur. In een lokaal restaurantje wijs je aan welke gerechten je wilt. Voor zo’n € 3,- had je dan een bord met een berg eten waar je eigenlijk de hele dag wel op kon teren.
Maar goed, je bent toch op Bali waar alle wereldkeukens aan je voeten liggen, tegen hele schappelijke prijzen. Dus ’s avonds sprak ik meestal af in internationale restaurantjes met vrienden.
Decadent eigenlijk.
Tegelijkertijd zo normaal.
Iedereen doet het daar.
Behalve de locals zelf.
Of nou ja, die eten tussen de middag meestal ook nasi campur, maar de internationale keukens lopen ze met een boog omheen.
Naarmate de jaren vorderden begon ik koken echt te missen. Weten wat er precies in je eten zit. Maar ook, even geen vriendelijk gesprek met een ober aanknopen. Lekker met de voeten op tafel. In je kloffie. Favoriete muziekje aan.
Een zwaar leven had ik.
Nu in Nederland kook ik zelf. Elke avond. Ik ben erachter gekomen dat ik koken ontzettend leuk vind. Wist ik wel, maar ik dacht dat ik koken twee keer per jaar leuk vond. Dat is dus niet zo. Ik vind elke dag koken leuk. Dus nu kook ik de gerechten die ik op Bali vaak at. Minstens zo lekker. Wel een tijdrovende hobby….
