Oude bekenden

Column

De trein komt tot stilstand. Ik loop meteen door naar de fietsenstalling.

Op m’n OV-fiets trap ik door Utrecht. Wanneer ik langs de molen fiets komen er allerlei herinneringen boven aan vorig jaar. Op links de ijssalon waar ik regelmatig wat lekkers scoorde.
Gesloten.
Jammer.

Vorig jaar woonde ik een aantal maanden hier om de hoek van de molen. Wendy had me haar huis aangeboden, nadat ze m’n oproepje op social media gezien had voor woonruimte.

Wendy en ik zijn oude bekenden van elkaar. We kennen elkaar uit het dorp waar we allebei zijn opgegroeid. Net als Jolien, die ook haar deuren vorig jaar en dit jaar voor me opende.

Omdat Wendy een aantal jaren ouder is dan ik, hebben we nooit écht contact gehad. Eigenlijk ook weer net als Jolien.

Wendy studeerde antropologie. Ze reisde veel. Buenos Aires en allerlei andere verre oorden. Ik nam me altijd voor om net zoals haar te worden. Wat betreft het reizen dan. Antropologie snapte ik geen snars van.

Fantastisch eigenlijk hoe zo’n dorp kan verbinden. Hoe je mensen van naam kent. Hoe je hun families kent. Hoe je samen bent opgegroeid en uit elkaar gegroeid. En dan zo ineens kruisen paden elkaar weer en krijgen jeugdverhalen een vervolg.

Het jaar vóór vorig jaar heb ik ook nog eens op Gert-Jan’s huis hier in Utrecht gepast. Wederom een oude bekende uit het dorp. Alleen GJ en ik zaten altijd bij elkaar in de klas. Wij kenden elkaar dus wat beter. Hij kon echter beter studeren dan ik. Dus toen we naar de hogere school moesten scheidde onze wegen.

Jaren later, toen we allebei allang niet meer op het dorp woonden, kwamen we weer met elkaar in contact. Zijn vriendin en ik werden vriendinnen en toen ze naar Singapore verhuisden en ik op Bali woonde, zagen we elkaar vaker dan toen zij in Utrecht woonden en ik nog in Drenthe. Alsof het allemaal heel normaal was.

Grappig eigenlijk dat mensen in en uit je leven komen. Vanuit de gekste hoeken. Mensen die je wel kent, maar aan wie je nooit denkt. En zo ineens is er iets wat je verbindt.
Een leefstijl.
Hoe je tegen het leven aan kijkt.
Een manier van denken.
Het delen van een droom.

Bijzonder mooi.

Previous post
Parende slakken
Next post
Dyslexie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.