Post uit Australië

Column

“Hallo met Janneke,” neem ik de telefoon aan.
“Ja mevrouw, met DHL. Heeft u echt een hond,” vraagt een ietswat onzekere stem.
“Het zit namelijk zo,” vult de man de beduusde stilte op, “ik sta achter bij u op de parkeerplaats en als ik langs de deuren loop dan zie ik dat er overal bordjes hangen met ‘hier waak ik’.”
Vanuit mijn slaapkamerraam kijk ik de parkeerplaats op. De DHL-bus staat met de achterkant naar mijn raam. In de laadklep staat een man met telefoon.
“Alleen maar vriendelijke honden,” zeg ik zwaaiend.
Hij lacht en zwaait terug.

“Ja kijk,” zegt de vriendelijke bezorger bij ontmoeting, “Ik ben eerder door een hond gebeten en toen ik mezelf verdedigde heeft zijn baasje een klacht bij mijn werkgever ingediend. Vandaar dat ik maar even bel, snapt u. Ik vertrouw die beesten voor geen meter meer.”
“Oh nee, dat is niet leuk,” zeg ik met een strakke blik op het pakketje waarvan een groot deel van de inhoud bekend is en een klein deel een verassing. Samen met mijn vriendinnetjes uit Australië en Zwitserland zijn we een verrassing aan het maken voor ons vriendinnetje in Amsterdam. Nu weet ik dat er naast de afgesproken spulletjes uit Australië ook een verrassing voor mij in het pakje zit. Een aardigheidje, maar toch. Nu het pakje na een reistijd van 6 dagen zich in mijn achtertuin bevindt kan ik mijn nieuwsgierigheid maar moeilijk bedwingen.

Plotseling spring de bezorger met schrik in zijn ogen de achtertuin in en doet de deur snel achter zich dicht.
“komt er een hond aan,” vraag ik enigszins geamuseerd.
“Ja, een hele grote,” zegt de bezorger met grote ogen.
“Hij doet niets hoor,” schreeuwt de buurvrouw over de schutting.
“Ja ja,” roept de bezorger terug.
“Zal ik die importkosten pinnen,” vraag ik ongeduldig.
“Ja mevrouw,” terwijl een apparaat onder mijn neus gedrukt wordt.
“Dankje,” zeg ik wanneer de transactie geaccepteerd is. “Ik kijk wel even of de kust veilig voor je is om terug naar de auto te gaan,” knipoog ik. “Nee mevrouw, dit moet wel lukken,” zegt de bezorger terwijl hij snel de tuindeur doorvliegt naar de auto.

Het eerste verjaardagscadeautje van het jaar is gearriveerd. Drie weken te vroeg. Happy me. #ilovemybirthday

Previous post
Mijn boek
Next post
Mentale kracht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.