Voor mijn podcast interview ik mensen die hun hart volgen.
Mensen die dwars tegen alles in hun eigen pad in het leven bewandelen.
Reizen speelt vaak een belangrijke rol in het leven van deze mensen en dat fascineert me, want is je hart volgen dan onlosmakelijk verbonden met reizen?
Kun je ook je hart volgen vanuit je luie stoel op de plek waar je geboren en getogen bent?
En als het antwoord daarop ja is, hoe weet je dan of het echt je hart is die spreekt of dat het je programmering is die koers bepaald?
Reizen haalt je uit je patronen. Uit de wereld die je gevormd heeft.
Het haalt je uit de vertrouwde dynamieken waar je met vrienden en familieleden in zit.
Reizen vraagt het van je om los te laten.
Om te vertrouwen.
Het vraagt om een stukje overgave.
En als je je dan overgeeft dan maak je ineens kennis met stukjes van jezelf die bedolven liggen onder lagen conditionering. Stukjes van jezelf die misschien wel veroordeeld worden door je vertrouwde omgeving.
Een nieuwe wereld verschijnt.
Een wereld waarin je op jezelf mag vertrouwen.
Waarin je kwaliteiten van jezelf aan moet spreken waarvan je niet wist dat je ze bezat.
Je leert jezelf op een andere laag kennen.
En als je dan comfortabel bent met die nieuwe lagen van jezelf en teruggaat naar het oude vertrouwde, kun je dan je hart volgen op de plek waar je geboren en getogen bent?
Vandaag ga ik weer even op reis.
Of nou ja, ik ga een kijkje nemen over de Drentse grens.
Een podcast opnemen in Utrecht.
Een lezing volgen in Schipluiden.
En dan snel weer terug.
Dat zijn op dit moment de grootste reizen die ik maak.
En de enige reizen waar ik behoefte aan heb.
En dat is mijn hart die spreekt.
Liefs, Janneke
