Het leven als freelancer én startende ondernemer ervaar ik als turbulent.
Helemaal in tijden van Corona.
Vallen en opstaan. Vertrouwen blijven houden. Loslaten. Meebewegen.
Verbinding lijkt het sleutelwoord.
Bij mezelf blijven.
Iets waar ik me regelmatig op uitgedaagd voelde dit jaar.
Mensen die vanuit angst (ongevraagd) advies geven over of ik al dan niet terug naar Nederland moest reizen.
Bij mezelf blijven. Waar wil ik zijn. Wat voelt goed.
Een klant zegt op. Een tweede volgt. Vervolgens een derde.
Verbroken verbindingen.
Bij mezelf blijven.
De stressstand negerend leunde ik in ongemak achterover.
Welke kansen biedt dit verlies?
Ben ik klaar om los te laten?
Is dit het moment om meer focus voor mijn eigen bedrijf en projecten vrij te maken?
Dit jaar heb ik selectief leren kijken naar mijn relaties.
Toxic mannen worden zonder pardon geblokkeerd.
Vriendschappen die teren op het verleden worden op die basis opnieuw geprioriteerd.
Zakelijke relaties moeten aansluiten bij mij. Bij de persoon Janneke.
Hard werken is niet erg. Het mag alleen geen moeite kosten. Daar is verbinding voor nodig.
In verbinding met anderen voel ik mijn eigen kracht.
Klanten scoren om aan het einde van de maand te kunnen factureren is daar ondergeschikt aan.
Dat is een stukje groei wat ik bij mezelf herken in dit bewogen jaar vol onzekerheden en ongemakken.
De samenwerking met Leef Bewust Nederland is een prachtig voorbeeld van een keuze die gemaakt is door bij mezelf te blijven. Door eerst achterover te leunen toen mijn werkzaamheden stopgezet werden.
Door me eerst met mezelf te verbinding kon ik uitspreken dat ik niet klaar ben om los te laten.
Dat voel ik.
Zij ook.
De invulling mag anders. Daar komen we wel uit, zolang de verbinding er maar is.
