Wanneer je actief met zelfontwikkeling start dan is de kans groot dat je “verslaafd” raakt. Ik spreek uit ervaring… De ene deur na de andere opent en elke keer kom je tot verfrissende perspectieven en oja-momenten. Je leert jezelf steeds een beetje beter kennen en creëert jouw realiteit van de wereld en jouw plek daarin. Doordat zelfontwikkeling zo’n hot topic geworden is de afgelopen jaren, staat de één naar de andere coach op. Het aanbod en de manieren waarop je jezelf kunt ontplooien kunnen aardig overweldigend zijn. Hoe zorg je ervoor dat je niet verzand in een actieve zoektocht naar jezelf?
Zelfontwikkeling is jezelf elke keer opnieuw ontmoeten
Zelfontwikkeling betekent eigenlijk niets anders dan jezelf beter leren kennen; je sterke en zwakke punten, je kernwaarden, je competenties. Het is een altijd voortdurende zoektocht naar wie je bent en waar je AAN van gaat staan. Omgekeerd leer je ook wat niet bij je past. Naarmate je het pad van zelfontplooiing bewandeld dan merk je dat er oneindig veel kanten van jezelf zijn waarvan je geen weet had dat ze in je zaten. Het is alsof je een klos garen bent die in de knoop zit. Elke keer ontrafel je een knoopje en kun je weer een stukje vooruit. Telkens beland je bij een nieuw thema in jouw ‘chaos’. Denk bijvoorbeeld aan thema’s zoals liefde, relaties, werk, financiën, voeding, beweging, gezondheid en je woonsituatie. Door een thema te onderzoeken bepaal je jouw visie daarop en hoe dit thema in jouw leven past.
Jezelf kwijt zijn of heb je jezelf wellicht nog nooit echt ontmoet?
Hoe komt het dat we dit soort dingen niet gewoon weten? We zijn onszelf toch, waarom moeten we moeite doen om tot de kern te komen? Mijn visie daarop is dat we vanaf het moment dat we worden geboren in een machine gestopt worden die erop ingericht is te negeren wat voor ons belangrijk is in het leven. Tegelijkertijd worden we op een heel eenzijdige manier klaargestoomd om te spenderen en uit te geven. Ik denk echter dat we het met elkaar eens kunnen zijn dat we op ons sterfbed niet nadenken over materialistische zaken en ook de likes en reacties die we op Social Media al dan niet gekregen hebben komen op dat moment niet voorbij. Nee, op je sterfbed denk je aan liefdevolle momenten en momenten waar je je verbonden voelde. Eigenlijk is het heel voor de hand liggend, toch worden we continue in een richting geduwd van een niet natuurlijke manier van leven. Al dat geduw en getrek zorgt ervoor dat we vergeten wie we eigenlijk zijn, waar we gelukkig van worden en wat we eigenlijk nodig hebben.
De reis naar jezelf gaat je verrassen!
De wereld zou er heel anders uitzien wanneer ieder mens rond zijn achttiende familieopstellingen zou doen, systemisch coachen. Vanaf die leeftijd ben je namelijk zelf verantwoordelijk voor je opvoeding. Daarmee bedoel ik dat het jouw taak is om datgene te doen wat je niet wilt doen: je kamer opruimen, geld verdienen, een beetje fatsoenlijk koken. Je kunt niet meer naar je ouders wijzen voor alles wat misgaat in je leven. En om daar helemaal van los te kunnen komen is het goed om te begrijpen hoe het je gevormd heeft. Wanneer je begrijpt in welke systemen je grootgebracht bent (je familiesysteem, je gemeenschap) kun je namelijk zien hoe deze systemen jou als mens gevormd hebben. Je leert dat je niet het systeem bent waarin je bent opgegroeid. Het vormt je. Het beschermt je. Het zorgt voor je. Je systemen bepalen je uitgangspunt en vanuit dat punt moet je weer teruggaan naar de kern: wie ben jij. Dat betekent dat je door de lagen heen moet die aangebracht zijn in je opvoeding. Pas als je die reis aflegt, de reis naar je ware zelf, leer je wie je bent en wat jouw missie in dit leven is. En die dingen ontdekken bij jezelf is het belangrijkste wat er is. Wanneer jij jouw missie aanneemt kun je namelijk jouw levenspad bewandelen. Dan kun je bijdragen aan je gemeenschap, je omgeving en de wereld. Dan kun je pas echt van betekenis zijn.
Als je wilt groeien moet je spelen
Alles wat je meemaakt gaat door jouw persoonlijke filter. Jouw persoonlijke filters zijn weer ingesteld op de systemen waarin je bent opgegroeid en de dingen die je leert en meemaakt. Het zijn de facetten op basis waarvan jij jouw realiteit creëert. Het interessante is dus dat je met zelfontwikkeling jouw filters bijstelt en tegelijkertijd dus jouw realiteit beïnvloed. Wanneer je begint aan jouw innerlijke reis dan merk je dat het aantal tools en methoden oneindig zijn. Denk aan energetisch coachen, (vipassana)meditatie, nieuwe dingen leren (wat dan ook!), Ayahuasca, life coaching en ik noemde systemisch coachen eerder al even. Dit zijn maar een aantal voorbeelden van alle mogelijkheden. Het zijn allemaal tools die je helpen om die connectie met jezelf te maken en te versterken. En eigenlijk maakt het niet uit welke je kiest, hoewel ik zelf dus een groot fan van systemisch coachen ben als eerste stap. Om nou meteen Ayahuasca te drinken of een Vipassana meditatie te doen is wellicht een iets te grote stap. Mijn advies is dan ook om een vorm van coaching te kiezen. Dat is namelijk een veilige manier om te starten die je ontzettend veel inzicht in jezelf geeft.
De grootste valkuil op het gebied van zelfontplooiing
Zelf heb ik heel veel gespeeld en geproefd aan dingen die me in mijn reis naar mezelf dichterbij de kern bracht. Zo heb ik een life coach gehad, heb ik systemisch coachen gedaan, ben ik nieuwe dingen gaan leren (gitaar spelen, surfen, zeilen, gewichtheffen), meerdere keren een 10-daagse Vipassana meditatie gedaan, Ayahuasca gedronken en ben ik bij verschillende Balinese spirituele healers geweest. Allemaal even interessant en overal heb ik wel iets over mezelf geleerd. Mijn perspectieven zijn uitgedaagd, er zijn knoopjes in mijn klosgaren ontrafeld en mijn filters zijn bijgesteld. Elke openbaring deed mijn vlammetje nog meer oplaaien. Elk inzicht in mezelf maakte dat ik me realiseerde dat er nog zoveel meer valt te ontdekken over mezelf en de wereld. Ik bleef maar doorgaan, als een junkie, opzoek naar het volgende inzicht en moment van groei. Het hield me heel erg dolende. Misschien hield het me zelfs wel gevangen in mijn zoektocht naar mezelf. Zoekende naar de volgende kick of ingeving. Het was pas veel later dat ik ontdekte dat ik verkregen inzichten moest toepassen om daadwerkelijk een verandering in mijn leven te realiseren.
Ga op avontuur en ontgroei jezelf
Laat het duidelijk zijn dat zelfontwikkeling nooit stopt. Ik ervaar het cliché ‘hoe meer ik leer, hoe minder ik weet,’ echt. Het mag echter niet de drijfveer zijn om maar door te blijven rennen in zelfonwikkelingsland. Ja, het is goed om te blijven onderzoeken hoe je kunt groeien en ontwikkelen. Tegelijkertijd moet je wel echt iets gaan doen met de inzichten die je krijgt. Je moet uiteindelijk zeggen, nu is het genoeg. Nu ga ik inzichten implementeren in mijn leven en daadwerkelijk veranderingen doorvoeren: een aanpassing in relationele sferen, je woonsituatie veranderen, kiezen voor ander werk, je dieet aanpassen, je lichaam bewegen, die cursus volgen die jou de skills geeft die je mist, je aanmelden om gitaarles te volgen. Je moet de actieve zoektocht omzetten en het avontuur echt aangaan. Weest niet bang om dingen uit te testen. Zie het als een experiment. Een experiment kan niet slagen of falen. Het geeft je een resultaat en met dat resultaat beslis je hoe je jou weg vervolgt.
